In je leven kun je momenten ervaren waarin je het gevoel hebt volledig onderuit te gaan. Het overkomt je, en je weet niet hoe je verder moet. Vandaag wil ik de vier fases met je delen, die je doormaakt op weg naar een leven dat voelt als een warme deken. Begrip van deze fases had mij veel frustratie en tijd bespaard. Ik hoop dat het jou ook kan helpen.
Fase 1: Het Overkomt Je
Dit is de fase waarin de klap komt. Iets heftigs gebeurt, en je wereld stort in. Je voelt dat het je wordt aangedaan door anderen, situaties, of zelfs jezelf. Het schuldgevoel is overweldigend, en je zit vast in boosheid en frustratie.
Ik heb deze fase zelf intens ervaren. Mijn vak als spreker werd onmogelijk door gezondheidsproblemen, en ik wees met vingers naar anderen, situaties en mezelf. Maar wat ik ook probeerde, het lukte niet.
De schuld buiten jezelf leggen lijkt een oplossing, maar uiteindelijk helpt het je niet vooruit.
Je dobbert rond in het verleden en blijft hangen in wat er fout is gegaan. Het leven voelt als overleven.
Fase 2: Keihard Werken
Als je uit fase 1 komt, voel je de behoefte om in actie te komen. "Van de bank af en aan de slag!" Je probeert alles om de situatie recht te zetten. Dit lijkt krachtig en hoopgevend. Je voelt dat je controle terugkrijgt. Maar de valkuil is duidelijk: je werkt keihard, soms té hard, zonder te reflecteren op wat je écht nodig hebt.
Ik stortte me volledig op mijn werk, ontwierp nieuwe producten en bleef mezelf pushen. Maar ik werkte mezelf letterlijk voorbij, gedreven door angst voor de toekomst. Het voelde alsof ik vooruitgang boekte, maar de uitputting en teleurstelling brachten me steeds weer terug bij fase 1.
Fase 2 een stapje vooruit: je komt in beweging.
Fase 3: De Doorbraak
Na de chaos van fases 1 en 2, begon ik te beseffen dat keihard werken niet de oplossing was. Pas toen ik niets meer te verliezen had, gebeurde er iets bijzonders. Ik stelde mezelf een simpele vraag: Wat wil ik écht? Mijn antwoord was verrassend bescheiden: “Ik wil een beetje gelukkig zijn.”
In fase 3 stop je met het najagen van onmiddellijke oplossingen. In plaats daarvan richt je je op een groter doel, zonder direct te weten hoe je daar komt. Je laat los, stopt met rennen en maakt ruimte om na te denken over de toekomst. Dit voelt als een verademing, een rivier waarin je meegaat met de stroom in plaats van te vechten tegen de stroom.
Je begint te dobberen, zoals Baloo in Jungle Book. Onderweg leer je, zie je nieuwe mogelijkheden, en ontdek je wat écht bij je past. Dit proces voelt misschien minder doelgericht, maar het is juist wat je dichter bij je bestemming brengt.
Fase 4: Het Leven omarmen
De laatste fase is het punt waarop je leven voelt als een warme deken. Je accepteert het proces, inclusief de obstakels, en je ervaart een dieper gevoel van rust. Het gaat niet meer alleen om de bestemming, maar ook om de reis zelf. Je leert dat geluk en voldoening niet afhangen van wat je presteert, maar van hoe je leeft.
Conclusie: Jouw Reis naar Parijs
Stel je voor dat je naar Parijs wilt. Je kunt kiezen voor de snelle, uitgestippelde route, waarbij je direct in een trein springt en zonder omwegen aankomt. Maar wat leer je dan? De echte waarde zit in de avontuurlijke weg: dobberen in de rivier van het leven, zonder strak plan, en onderweg nieuwe ervaringen opdoen.
Gun jezelf de tijd en ruimte om deze fases door te maken. Het is geen lineair proces; soms val je terug naar fase 1 of 2. Maar met elke stap groei je. Uiteindelijk bereik je een plek waar het leven voelt als een warme deken: comfortabel, rustig en echt van jou.
Durf te dobberen en ontdek jouw unieke weg. 💛
Wil je weten hoe het in de praktijk werkt, kijk dan naar de podcast. Daar vertel ik aan de hand van eigen voorbeelden hoe ik de 4 fases doorlopen heb.
תגובות